Gabinet prof. Horyuchi

Nauczyciele

Shun uśmiechnął się, pokazując swe idealne ząbki i cmoknął Victora w nos. Potem puknął go (jak to miał w zwyczaju) w nos, opuszkiem wskazującego palca.
-Ty też.- przyznał.- I do tego słodki. Uśmiechnął się ponownie, wprost nie mogąc sie powstrzymać.
-Czy nie uważasz, że teraz powinniśmy dowiedzieć się o sobie więcej?- zapytał.- Oczywiście, do niczego cię nie zmuszam. Nie mów, jeśli nie masz ochoty.

Dom Smoka

Victor poruszył się delikatnie, wciąż czując w sobie mężczyznę. Ułożył głowę na jego ramieniu i westchnął.

- Mam ochotę na wszystko, co jest związane z tobą. Ale... Jeśli chodzi o mnie to raczej wszystko już wiesz. Nie jestem zbyt skomplikowanym ani ciekawym wampirem. Ale ty... Mów o wszystkim, jeśli chcesz.

Przymknął oczy, ciesząc się z bliskości, jaka była ich wspólnym udziałem.

Nauczyciele

Shun wypchnął troszkę biodra, nie mogąc się po prostu dłużej powstrzymywać.
-Nie wiem wszystkiego.- upierał się.- Znam twoją historię, przeszłość, ale nie znam żadnych szczegółów... Jaki jest twój ulubiony kolor? Czy masz drugie imię? Ile masz dokładnie lat...?
Przycisnął go do siebie, ssąc delikatnie płatek lewego ucha. Jego wampirzyce zmysły pogłębiały jego uczucie uniesienia.

Dom Smoka

Victor uśmiechnął się lekko.

- Bardzo lubię zielony i czarny. Drugie imię... Nie posiadam takiego, na szczęście. To, które mam w zupełności mi wystarczy, pewnie drugie byłoby jeszcze dziwniejsze. Mam 18 lat... - Victor mruknął cicho pod pieszczotą mężczyzny. Przylgnął do niego, wdychając jego zapach. - Naprawdę to wszystko cię interesuje? - Spytał po chwili.

Nauczyciele

Uśmiechnął się szczerze, słysząc zdziwione pytanie bruneta.
-Owszem, interesuje mnie. Kocham cię, czemu cię to dziwi?- powiedział.- Gdyby mnie nie interesowało, nie pytałbym się.- Przełknął nerwowo ślinę, czując, że długo nie wytrzyma w tak nieznośnie męczącym bezruchu. Było mu wstyd.- I chodziło mi o twoje wampirze lata.- dodał.

Dom Smoka

Victor obserwował twarz mężczyzny w skupieniu.

- Po prostu... Nie sądziłem, że naprawdę możesz chcieć mnie poznać. Ale skoro tak... To takie miłe z twojej strony. - Chłopak przytulił się mocniej do ciemnowłosego. - To są moje wampirze lata, jestem jeszcze młody.

Nauczyciele

-O.- mruknął długowłosy, nad wyraz inteligentnie i zaśmiał się perliście.- Widzisz? Nawet nie wiedziałem, ile masz lat.
Pogłaskał go po policzku.
Wziął wdech i wypuścił po chwili powietrze. Czuł się, jak gdyby był w innym wymiarze. Wszystko było tak idealnie, tak doskonale i perfekcyjnie. Pierwszy raz w życiu czuł się naprawdę szczęśliwy.
-A ty?- zapytał.- Chciałbyś coś wiedzieć?

Dom Smoka

Victor zamyślił się.

- Jakie jest twoje najmilsze wspomnienie? Jaki jest twój ulubiony zapach? O czym zwykle śnisz? - Pytał cichym, spokojnym tonem, bawiąc się kosmykiem ciemnych włosów mężczyzny. - Co pomyślałeś, gdy pierwszy raz mnie zobaczyłeś?

Nauczyciele

Shun uśmiechnął się pod nosem, zdając sobie sprawę jak komicznie wygląda w tej chwili ich sytuacja.
-Najlepsze wspomnienie...- zastanowił się chwilę.- Zdecydowanie chwila, gdy pierwszy raz wzbiłem się w powietrze.- przyznał.- Do dziś pamiętam to uniesienie i radość, jaka mnie wtedy otoczyła...- przycisnął do siebie wampira, wdychając jego zapach.
-Ulubiona woń? Zdecydowanie ta...- mruknął, chuchając mu w szyję ciepłym oddechem.- Śnię o sobie... gdy moje skrzydła całkowicie się przemienią... To trudne sny, ciężkie...- zamyślił się na dłuższą chwilę, uciskając punkciki na plecach bruneta.- Od razu wydałeś mi się pociągający.- zaśmiał się perliście.- Seksowny, nieświadomie uwodzicielski... I dojrzały, w odróżnieniu od niektórych uczniów tej szkoły.

Dom Smoka

Victor słuchał go z uwagą, nie odrywając wzroku od oczu bruneta. Na jego policzkach pojawił się delikatny rumieniec. Po chwili odwrócił spojrzenie, błądząc myślami gdzieś daleko.

- A czy... Inni uczniowie... - Zaczął, lecz po chwili porzucił myśl. Za bardzo kierowała go ona do jeszcze świeżych wydarzeń, kiedy to ujrzał Shuna w ramionach tamtego elfa... Zacisnął powieki i mocniej wtulił się w szerokie ramiona mężczyzny. Nie chciał o tym pamiętać, chciał myśleć jedynie o tej chwili, o momencie, gdy stają się jednością i nic nie może ich rozdzielić.

Zaczął powoli się poruszać, chcąc rozgrzać mężczyznę i dostrzec w jego oczach to pragnienie, które sam czuł w tym momencie.

Nauczyciele

Shun wtulił się w Victora tak sam mocno. Uśmiechnął się w duchu, nie mogąc uwierzyć w swe szczęście.
-W tej szkole nie byłem z żadnym uczniem prócz ciebie...- mruknął, ponownie czując jak mgiełka uniesienia zasnuwa mu umysł.- Jeśli o to ci chodziło, Victorze.
Podkurczył trochę nogi, a stopą odkręcił strumień ciepłej wody.

Nie chciał dalej ciągnąć tematu jego związków. Nie chciał mówić, że akurat w TEJ szkole nie był z żadnym uczniem... Często zdarzało mu się uwodzić swych uczniów, z czego w tej chwili nie był dumny. Widział bowiem ich uczucia i smutek, na przykładzie Victora.

Dom Smoka

Victor przymknął oczy, upajając się obecną chwilą. Było mu tak ciepło i przyjemnie... I przede wszystkim bezpiecznie. Wszystkie jego lęki i obawy rozwiały się nagle, zastąpione przez uczucie zupełnego szczęścia i spokoju. Zaczął oddychać spokojnie, a jego mięśnie rozluźniły się.

- Nie musisz o tym mówić. Ufam ci...

Nauczyciele

Shun przyciągnął ciało Victora do pocałunku. Wsunął mu język do ust, a był to gest łapczywy, żarliwy.
-Jesteś piękny i kocham cię.- powiedział czule, patrząc na podskakujące kosmyki włosów wampira.

Posmyrał go po czubku nosa, uśmiechając się szeroko.

-Dziękuję, że się mną zająłeś.- powiedział, po czym sapnął cicho.

Dom Smoka

Rumieniec na policzkach młodego wampira lekko się pogłębił. Zmrużył oczy pod dotykiem ciemnowłosego.

- Ja ciebie też... - Szepnął między jednym westchnieniem a drugim. Uśmiechnął się, czując znajomą pieszczotę na czubku nosa. - Dlaczego zawsze musisz to robić? To takie... nieromantyczne! Czuję się jak dzieciak. I nie ma za co... Chcę być przy tobie zawsze.

Nauczyciele

Shun zaśmiał się, wystawiając wydłużone od podniecenia kły.

-Jesteś dzieckiem.- sapnął.- Przynajmniej dla mnie... A poza tym, jesteś taki rozkoszny, gdy się złościsz.

Ciepła woda ponownie zalewała ich już i tak, rozgrzane ciała. Drażniła skórę, wywołując dreszcze.
Victor poruszał się powoli, lecz dogłębnie. Shun zmarszczył nieświadomie brwi, mrużąc oczy, a z jego ust wydobył się cichutki jęk.

-Myślałem o przenosinach.-zaczął powoli, wgapiając się w kurek za plecami wampira.- Mimo moich usilnych starań, nie udało mi się ukryć, iż coś zmieniło się w mej naturze...- pogłaskał go po policzku, kierując wzrok na jego oczy.- Oczywiście, nie zostawię cię.- powiedział.- Na razie nie muszę martwić się pieniędzmi, wiec nie mam potrzeby pracowania. Odwiedzałbym cię...