Ogród

Nauczyciele

Blondyn przeczesał palcami włosy Omo, czując ich gładkość i miękkość. Miał przymknięte oczy, przez co jeszcze bardziej widoczne stały się jego długie rzęsy. Drugą dłonią pieścił tors chłopaka, drażniąc opuszkami palców jego sutki i po chwili zjeżdżając dłonią na jego brzuch. Zdał sobie sprawę z tego, że nie pamięta imienia chłopaka. Miał przeczucie, że zaczynało się ono na M... albo na O... Odepchnął tę myśl, i tak była nieistotna.

Dom Smoka

Omoshiroi westchnął. Próbował wczuć się w atmosferę, w sytuację i dać elfowi to, czego chciał, jednak nie potrafił. Może lepiej będzie, jeśli od razu się odizoluje? Był zagubiony, nie wiedział co robić. Może lepiej nie przyzwyczajać się do tej bliskości? Może nie jest za późno...?

Złapał elfa za głowę i odciągnął ją od siebie. Nagle zrobiło mu się przerażająco zimno, mimo, że słońce właśnie wyjrzało zza chmury.

-Przepraszam.- powiedział chłopak, wyczołgując się spod ciała nauczyciela.- Wolałbym jednak... Nie chcę tego.

Nie patrzył na blondyna, bo był pewien, że wtedy nie wytrzyma i po prostu się rozpłacze.

Nauczyciele

Caldin spojrzał na chłopaka z lekkim zdziwieniem i uniósł jedną brew. Coś widocznie mu nie pasowało i czuł to już od jakiegoś czasu. Cóż, to jego sprawa. Nie będzie go do niczego zmuszać. Wzruszył więc ramionami.

- Rozumiem. Mogłeś mnie jednak uprzedzić wcześniej.

Poprawił swoją koszulę i odgarnął kosmyk włosów za ucho, po czym wstał.

Dom Smoka

Omo zacisnął dłonie w pięści i również wstał, sięgając swoją koszulkę. Założył ją na siebie szybkim ruchem i nadal nie patrząc w stronę Caldina, odparł.

-Cóż, przepraszam.- pochylił głowę.- Nie chciałem aby czuł się... Aby czuł się profesor rozczarowany.

Z bólem zacisnął powieki i wyprostował się.

Nauczyciele

- Myślę, że jakoś to przeżyję. - Caldin przyjrzał się chłopakowi uważnie. Nie miał pojęcia, jak zinterpretować jego zachowanie. Na początku było ono jednoznaczne, z kolei teraz sam sobie zaprzeczał.

Odrzucił włosy do tyłu i spojrzał w niebo. Co chwila jednak z małych chmur przesłaniała słońce, jednak wciąż było w miarę ciepło.

- Czy na pewno wszystko w porządku?

Dom Smoka

Omo czuł się rozdarty i zupełnie bezbronny. Przebywanie w towarzystwie tego nauczyciela na pewno nie wpływało na niego pozytywnie.

-Nie, nie jest w porządku.- odparł zgodnie z prawdą.- Ale każdy ma jakieś problemy, czyż nie?

Dodałby jeszcze, że elf nie musi się tym przejmować, ale było mu głupio, będąc niemal pewnym, ze nie miałby nawet takiego zamiaru.

Odwrócił się do niego tyłem i odszedł w kierunku drzwi.

Nauczyciele

Caldin nawet nie próbował go zatrzymywać. Nie umiał rozgryźć jego zachowania, ale nie zamierzał tracić czasu na rozmyślaniu o tym. Owszem, każdy miał swoje problemy, on nie zamierzał się z nich nikomu zwierzać, więc nie wymagał od innych tego samego.

Odszedł powoli w kierunku kwiatów, nie oglądając się za siebie.