Wspólna Sala

Dom Smoka

Victor spojrzał na niego srogo.

- Hej, nie mów tak. Miło mi, że podzieliłeś się ze mną tak ważną dla siebie historią. Nikt nigdy nie zaufał mi tak, aby opowiedzieć mi coś podobnego. Przynajmniej teraz będę wiedział, co sprawia, że często jesteś tak zamyślony i nieobecny.

Sięgnął po czarę, upijając z niej łyk soku. Potem odstawił ją na miejsce i westchnął cicho. Miał nadzieję, że przez tę rozmowę nastrój Je'ne się nie pogorszy.

Dom Jednorożca

Uśmiechnął się słabo, obracając w jego kierunku głowę.
- Mimo wszystko, aż tak widać mój częsty humor? Lub raczej jego brak...

A przecież zawsze się tak starał udawać. Ba, nawet wydawało mu się, że udawanie wychodzi mu całkiem znośnie. Lub to tylko Victor dostrzega te zmiany...
Bo kto inny miałby się interesować.

Dom Smoka

Victor wciąż opierał łokcie na stole, podparł też podbródek na zwiniętej dłoni. Gdyby zobaczyła go teraz jego matka, na pewno zostałby zbesztany za brak kultury. Ale była ona daleko, a Victor nie musiał się przejmować przy Je'ne kulturą osobistą. I nie przyczyniało się do tego to, że chłopak był niewidomy. Po prostu czuł się dziwnie swobodnie w jego obecności.

- Wiesz, nie jestem jakimś wybitnym specjalistą od zachowań wszelkich istot... Ale lubię przyglądać się innym z uwagą. I owszem... Widać.

Uśmiechnął się pocieszająco.

Dom Jednorożca

Westchnął zrezygnowany.
- Szkoda. Staram się, aby niczego nie było po mnie widać. Najwyraźniej muszę się bardziej starać, prawda?

Po chwili znów zabrał się za swoją sałatkę. Niewiele jej zostało, postanowił więc ją dokończyć.
- Pozatym... pan Horyuchi jest okropny. Nie znoszę go.

Dom Smoka

- Cóż... Ukrywanie uczuć musi być ciężkie. Zwłaszcza tak silnych.

Sięgnął po widelec, ale zamarł w miejscu, słysząc uwagę Je'ne. Spojrzał na niego kątem oka, przyglądając się, jak chłopak w spokoju spożywa posiłek. Przełknął ślinę, po czym odezwał się, grzebiąc widelcem w swojej sałatce:

- Wiesz... To, że raz tak się zachował, wcale nie musi oznaczać, że jest taki zawsze. Zachował się nie w porządku, nie powinien tego mówić... Ale chyba powinien zdać sobie sprawę z tego, że przesadził. Może miał wtedy gorszy dzień, czy... coś.

Zdawał sobie sprawę z tego, że jego wypowiedź jest nieskładna i postanowił jak najszybciej zmienić temat.

- I jak tam, zacząłeś już jakieś zajęcia?

Dom Jednorożca

Zmarszczył brwi, słysząc, jak gorliwie Victor usprawiedliwia nauczyciela. Niby dlaczego? Nie przypominał sobie, aby Victor kiedykolwiek mówił o swojej sympatii do tego mężczyzny.
- Również miewam gorsze dni. Właściwie każdy dzień jest gorszy, ale jakoś nie sprawiam innym przykrości - burknął cicho, dolewając sobie herbaty.
Nie dał się zbyć. Całkowicie zignorował pytanie Victora.

Dom Smoka

- Ale każdemu może się zdarzyć taka sytuacja, że nie pohamuje swoich emocji czy wypowie na głos własne myśli. Powinien tego żałować, bo nie sądzę, aby ktokolwiek w pełni świadomie mógłby chcieć cię zranić słowami.

Przetarł dłonią swoją bladą twarz, postanawiając, że lepiej będzie, jak już więcej nic nie powie w tej kwestii. Z każdym zdaniem robiło mu się coraz dziwniej, to przecież nie była jego sprawa.

Zaczął wodzić palcem po krawędzi kieliszka, zamyślając się.

Dom Jednorożca

- Oczywiście...

Westchnął cicho, popijając herbatę. Nie będzie już poruszał tego tematu. W ogóle nie powinien. Najwyraźniej Victor lubi tego nauczyciela. Lub tłumaczy zachowanie każdego profesora.
Było mu przykro. Sądził, że ta rozmowa potoczy się jakoś inaczej.
Nie chodziło o to, by Victor zaczął złorzeczyć na nauczyciela, ale... żeby go bronić? To przesada.

Dopił herbatę i wstał od stołu.
- Muszę już iść. Do zobaczenia później.

Dom Smoka

Spojrzał z zaskoczeniem na Je'ne, który szybko podniósł się z miejsca.

- Och... Jasne. - Odparł po chwili, lekko zawiedziony. Myślał, że będą mogli porozmawiać o czymś, puszczając w niepamięć ostatni temat, ale widać, się mylił.

- W takim razie trzymaj się.

Dom Jednorożca

Posłał mu lekki uśmiech i szybko skierował się do wyjścia, już po chwili całkiem znikając. Skierował się do lasu, planując zrobić sobie mały, wieczorny spacer.

Cóż, oczywiście nie wejdzie do lasu. To jest dla niego zabronione. Ilość drzew i odgłosów uniemożliwiłaby mu powrót.

[z tematu]

Dom Smoka

Victor dokończył posiłek w samotności i w ciszy, zupełnie nie skupiając się na jego smaku. Dopił resztkę soku, po czym podniósł się i powoli skierował w stronę drzwi. Był wypoczęty i najedzony, więc teraz mógł albo przespacerować się po okolicy, albo wreszcie wziąć się za naukę. Westchnął i zdecydował się wziąć za to drugie.

[out]