Zbrojownia

Dom Jednorożca

Słabo oświetlona zbrojownia, do której prowadzą drzwi od sal lekcyjnych oraz schody na zewnątrz cała wypełniona jest stojakami z zbroją oraz bronią. Wieża posiada pełen zapas tarcz, wszelkiego rodzaju mieczy, kolczug, zbrój płytowych, hełmów, łuków, halabard oraz każdego innego rodzaju oprzyrządowania, jaki tylko może być przydatny w walce.

Każdy uczeń szkolący się na wojownika ma obowiązek nosić przy sobie swoją broń, ale reszta sprzętu znajduje się tutaj.

Dom Bazyliszka

- Nie zawsze chodzi o piękno w postaci, którą każdy uzna. Nekromania jest piękna, ze względu na swoją siłę. Jakkolwiek by nie mówić, jest bardzo... artystyczna. Jest niezwykle skuteczna w bitwach, a rytuały też są pewną formą sztuki. No i... śmierć i zniszczenie zawsze chodzą w parze. Nie ważne, czym zostały wywołane - powiedział spokojnie, wchodząc do zbrojowni. Odłożył katany na ich miejsca.
- Po za tym, potęga nekromanii jest niezwykle pociągająca - wzruszył lekko ramionami. Uśmiechnął się delikatnie do siebie.

Były to dziwne słowa jak na elfa i zapewne nie wypowiedziałby ich przy którymś ze swojej rasy, ale przy tym młodym mężczyźnie czuł, że może swobodnie wypowiadać swoje poglądy.

Dom Bazyliszka

Chiara odłożył katany i resztę broni na miejsce, po czym podniósł zadziornie brew, słysząc ostatnie zdanie Neige. Chłopak nie mógł jednak tego zobaczyć, gdyż było tu zbyt ciemno.

-Czyli, że ja jestem pociągający?- zapytał, z nutą satysfakcji w swym głosie.

Dom Bazyliszka

Uśmiechnął się lekko złośliwie pod nosem. Odwrócił się do chłopaka i podszedł do niego powoli. Staną na palcach i wymruczał mu do ucha rozkosznie:
- Nie zaprzeczę... - po czym odsunął się, uśmiechając się pod nosem figlarnie.
- ... ale mówiliśmy o mocy, nie o tobie, czyż nie?

Miał nieodparte pragnienie podroczenia się ze starszym.

Dom Bazyliszka

Nie pozwolił chłopakowi zmniejszyć dystansu między nimi, gdyż zrobił krok do przodu, stając tuż przy nim i powtarzając każdy z jego ruchów, wyszeptał mu do ucha:

-Rozmowa polega na tym, że czasem zmienia się temat.- wymruczał.

Dom Bazyliszka

"Potrzebujesz komplementów?"
- Przemawia przez ciebie pewność siebie czy zadufanie? - zapytał cicho, owiewając ciepłym powietrzem jego policzek.
Uśmiechnął się lekko, niby przypadkiem muskając jego skórę wargami. Odsunął się jednak troszeczkę, by starszy mógł czuć tylko jego ciepło.

Dom Bazyliszka

Chłopak zamyślił się na chwilę.

-Sadzę, że jedno i drugie.- powiedział. Ponownie zrobił krok do przodu, stając blisko chłopaka.- W moim głosie słychać również pożądanie.- stwierdził.- A jeśli nie, to mój głos jest zawodny.

Dom Bazyliszka

Uśmiechnął się lekko, nie cofając się.
- Naprawdę? Bardziej to brzmi jak satysfakcja - mruknął, znów muskając jego policzek wargami. Poruszył lekko głową, a niesforne kosmyki opadły mu na twarz.

"Na za dużo sobie chyba pozwalasz" warknął na samego siebie w myślach.

Dom Bazyliszka

Chiara uśmiechnął się z satysfakcją. Co prawda zupełnie nie rozumiał tego chłopaka, jednak jeśli teraz miał ochotę na taką grę, Anieli chętnie na to przystał.

-Robisz to specjalnie.- stwierdził.- I mam nadzieję, że jesteś świadom konsekwencji takiego zachowania.

Dom Bazyliszka

- Jestem - odparł spokojnie, powtarzając czynność.
"Ale nie jestem pewny, czy chcę je ponosić" - mruknął w myśli. Mimo wszystko uśmiechał się lekko, nawet trochę złośliwie. Poruszył się delikatnie, jakby chciał się cofnąć.

Dom Bazyliszka

Chiara uniósł jeden z kącików ust. Zrobił kilka kroków w przód, zmuszając tym samym Neige do cofnięcia. Natrafił od w końcu na szklaną gablotę z wartościową bronią. Anieli przybliżył wargi do jego ucha.

-To dobrze.- powiedział, opierając dłonie po obu stronach bioder młodszego chłopaka.

Złapał w zęby małżowinę jego ucha, podgryzając ją i ciągnąc lekko w dół.

Dom Bazyliszka

Zamruczał lekko, delikatnie odchylając głowę i udostępniając tym samym swoją szyję. Uniósł dłonie i oparł je o ramiona starszego. Oparł się delikatnie o gablotę.
- Widzę, że cię to cieszy - mruknął, uśmiechając się lekko.

Dom Bazyliszka

-Oczywiście.- powiedział, posłusznie schodząc ustami na szyję chłopaka.- Mam na ciebie niezwykłą ochotę.- mruknął.

Złapał chłopaka w pasie i zgrabnym ruchem posadził na gablocie. Przylgnął do niego ciałem, wdychając jego zapach. Był niezwykle wyrazisty, ale delikatny zarazem.

Dom Bazyliszka

Drgnął trochę niespokojnie, gdy słowa mężczyzny spowodowały przypływ niemiłych wspomnień. Zaraz jednak odegnał je od siebie, obejmując jego szyję ramionami. Zamruczał mu do ucha, również do niego przylegając i wsuwając dłonie w jego włosy.
- Niezwykłą, mówisz? - mruknął mu do ucha i ukąsił go w nie lekko.

Dom Bazyliszka

Chiare przeszedł dreszcz.

-Niesamowitą.- potwierdził drżącym głosem.

Położył dłonie na biodrach chłopaka i pocałował go żarliwie. Neige niezwykle na niego działał. Anieli tracił nad sobą kontrolę. Nie mógł opanować swojego pożądania.