Tamashi no Heiwa & Shanae Zankoku

Administrator

Mężczyzna objął ramieniem chłopaka i pocałował go w czubek głowy. Cieszył się, że Shanae chce spędzać z nim czas, sam również nie miał nic przeciwko.

-Pewnie, że chcę - odparł z uśmiechem, choć nie przepadał za tego typu rozrywkami. - A dzisiaj chodźmy coś zjeść i napić się, co o tym myślisz?

Skubnął zębami kilka kosmyków jego włosów i podmuchał w nie, uśmiechając się do siebie pod nosem.

Kiwnął głową i wyciągnął ręce przed siebie. Rozprostował dłonie i pomachał palcami.
- Może powinienem sobie kupić nowe rękawiczki? Albo pierścionek. Jak myślisz? - podniósł na niego wzrok, uśmiechając się delikatnie.

Nadal coś nieprzyjemnie ściskało go w żołądku, gdy pomyślał, że w pewien sposób oszukuje kochanka. Oszukiwał i ukrywał wiele przed różnymi osobami, ale... Ale to był Tamashi, do cholery! Okłamywanie go było czymś zupełnie innym! Dodatkowo zachowane smoka tylko pogłębiało jego poczucie winy. Warknął na siebie w myślach, chcąc odsunąć wszystko od siebie.

Administrator

-Nadchodzą ciepłe dni, nie potrzebne ci rękawiczki - odparł Tamashi, choć domyślał się, że Wampir może mieć na myśli bardziej ozdobę, niż ochronę przed mrozem. - A pierścionek... Hm... Poczekaj z tym.

Tamashi uśmiechnął się dość tajemniczo, nic już nie mówiąc.

~~~

Siedzieli teraz w niewielkiej gospodzie. Można było tutaj napić się czegoś dobrago, ale także zjeść smacznie. Potrawy były dostosowane do potrzeb każdej rasy, dlatego Tamashiemu tak podobało się to miejsce.

-Chcesz coś jeść? I pić? - zapytał, kładąc dłoń na stole i wyciągając ją w stronę chłopaka.

Chłopak nakrył dłoń smoka swoją dłonią, uśmiechając się do niego delikatnie.
- Mam ochotę na coś słodkiego... I sok grejpfrutowy - stwierdził, pokładając się na stole i patrząc na kochanka miękkim wzrokiem. Ich przechadzka w jakiś sposób sprawiła, że poczuł się trochę zmęczony.
- Może jakieś ciasto. A ty? Jadłeś w ogóle dzisiaj obiad albo kolację? - zapytał, mrużąc podejrzliwie oczy i marszcząc brwi.

Administrator

Mężczyzna ścisnął jego dłoń. Poczuł się, jakby został nakryty na czymś nieodpowiednim i z pewnością tak właśnie wyglądał. Pokręcił głową na pytanie chłopaka.
Wstał po chwili, nie chcąc za bardzo o tym rozmawiać. Podszedł do baru i zamówił im obu posiłek oraz sok grejpfrutowy do picia. Zapłacił z uśmiechem i wrócił do stolika.

-Rzadko się zdarza, byś stronił od alkoholu, kiedy gdzieś wychodzimy - zauważył.

Zaklął w myślach, uśmiechając się jednak.
- Dziś jakoś... Nie mam ochoty. Po za tym, nie chce się przytruć. Nie wiem, jak z alkoholem się łączy to obrzydlistwo, którym napoił mnie medyk - odparł, wymyślając na szybko powód. - I nie myśl, że zapomniałem, o co pytałem. Teraz będę cię pilnował. Nie chcę, by coś ci się stało - powiedział spokojnie, wyciągając do niego rękę i głaszcząc ją powoli.

No przecież nie powiem ci, że nie mogę pić, bo zaszkodzę dziecku.

Administrator

Tamashi przyjął spokojnie wytłumaczenie chłopaka, zupełnie nic nie podejrzewając. Dlaczego miałby sądzić, że Shanae go oszukuje?

-A więc będziemy się pilnować wzajemnie - odparł, śmiejąc się do niego. - Obaj nie chcemy, by coś nam się stało.

Wydawało mu się trochę nienaturalne, że siedzą spokojnie w dość zatłoczonym miejscu, nie krępując się i okazując sobie uczucie. Nie przeszkadzało mu to, jednak nie wyobrażał sobie wcześniej Shanae w takiej scenerii.

- Na to wygląda - roześmiał się cicho, zabierając rękę i wiercąc się na swoim krześle. Założył nogę na nogę i oparł łokcie o ławę, splatając swoje dłonie i opierając na nich podbródek. Uśmiechnął się do niego delikatnie, patrząc mu w oczy wyjątkowo czule. Po chwili jednak przeciągnął się i uśmiechnął figlarnie.
- Jak będzie trzeba, to cię zwiążę... - mruknął zaczepnie, puszczając mu oczko.

Administrator

Tamashi zaśmiał się naprawdę szczerze i głośno.

-I będziesz mnie dokarmiał na siłę? - zapytał, opierając podbródek na otwartej dłoni.

Usiadł jednak zaraz normalnie, gdy jeden z pracowników gospody przyniósł im posiłki i dwie wysokie szklanki soku. Przesunął miskę gotowanych warzyw w swoją stronę, a drugi, zamówiony posiłek podał Shanae.

- A żebyś wiedział - odparł, pokazując mu zaraz język. Wyprostował się i uśmiechnął na widok dużego kawałka czekoladowego ciasta, z odpowiednią doprawką krwi, oczywiście. Złapał widelczyk i z satysfakcją ukroił nim pierwszą porcje. Uśmiechnął się z zadowoleniem do smoka, puszczając mu oczko znad ciasta.
- Smacznego - powiedział, po czym spokojnie zaczął jeść swoją porcję. - Może powinieneś wziąć do tego mięso, co? - mruknął, kiwając na jego miskę.

Administrator

Tamashi nadział na widelec kawałek kalafiora i włożył go sobie spokojnie do ust, delektując się smakiem. Na pytanie chłopaka pokręcił głową. Lubił mięso, jednak o wiele bardziej zadowalał go smak dobrze przygotowanych warzyw.

-Dobrze, że wyszliśmy - powiedział, gdy przeżuł. - Miałem już dosyć siedzenia w domu.

Wampir uśmiechnął się lekko.
- Nie dziwię się. Dopiero niedawno zauważyłem, że jest trochę... Ponury - wzruszył ramionami, jedząc swoje ciasto z zadowoleniem. Sięgnął po swoją szklankę. Upił łyk soku i odłożył naczynie na ławę, opierając się znów o drewno.
- Trzeba by go jakoś rozjaśnić, ożywić... - mruknął, w myślach dodając "na przykład śmiechem i dreptaniem dziecka? Nie można wychowywać młodocianych w takim miejscu. Wiem, bo ja się w takim wychowałem i zobacz, co ze mnie wyrosło".

Administrator

Tamashi zamyślił się na dłuższą chwilę, patrząc na okno. Widział w nim wyłącznie odbicie wnętrza gospody, gdyż na zewnątrz było już całkowicie ciemno.
Zastanawiał się, co takiego mógłby rozjaśnić z Shanae w ich domu. Góra była utrzymana w raczej jasnej tonacji, tylko piwnica, w której urzędował Shanae należała do tych ponurych stref mieszkania.

-Moglibyśmy kupić nowe meble, zasłony i dywany. - Spojrzał wreszcie na Wampira. - Odnowić go od zewnątrz, wyremontować ogród.

Gdy smok odwrócił wzrok, chłopak przestał się uśmiechać, a przez jego twarz przebiegł grymas niepewności. Zaraz jednak wrócił do poprzedniej miny
- Więc mamy co robić przez najbliższe miesiące - stwierdził, uśmiechając się trochę jakby sztucznie i klaszcząc delikatnie w ręce. Wziął swoją szklankę i odwrócił wzrok, udając, że wgapia się w bar, jakby było tam coś ciekawego.
- Możemy zrobić oczko wodne. Takie większe, to w ciepłe dnie można by się tam kąpać - powiedział odrobinę nieobecnie.

Właściwie, miał przed oczami dziecko, kilku letnie, ubrane w ciemnofioletowe spodenki. Bose, blade stópki zagłębiały się w ciepłym jeszcze piasku, a księżyc oświetlał ciemne włoski maleństwa. Nie potrafił określić płci ani jakiego koloru miało włosy, ale czuł, że to dziecko jego i smoka. Dreptało radośnie w stronę wody, by zamoczyć w nim nóżki.
Obok niego szedł uśmiechnięty Tamashi, wyglądający na spokojnego i szczęśliwego.

Potrząsnął głowę, odsuwając od siebie jak najdalej takie wyobrażenia. Coś w tym obrazku go zabolało, a raczej - wywołało kolejną falę poczucia wina. Musi skończyć o tym myśleć. Wzdrygnął się widocznie i przeniósł wzrok na ciastko. Nie miał już na nie ochoty.

Administrator

Tamashi lubił obserwować swojego Wampira, a teraz miał ku temu idealne warunki. Przyglądał się uważnie jego twarzy, z lekkim, spokojnym uśmiechem na ustach.
Nie spodobało mu się jednak to, co zobaczył. Shaane wydawał się nieobecny, jakby myślami byłby zupełnie gdzie indziej.

-Powiesz mi, co się dzieje? - zapytał cicho i poważnie, gdyż zaczął się naprawdę niepokoić. W końcu Wampir był rano u medyka, a wizyty u takich ludzi oznaczają tylko nadchodzące kłopoty. - Medyk coś ci powiedział? Jesteś chory?